EnguLizyoN
New member
“Bir arkadaş aradığında yardıma gelmemiz gerekiyor, yoksa bu mümkün bile olmazdı” diye açıklıyorlar. Šišma'da evi olan Radek Zlámal, meslektaşlarından yardım istedi.
İlk olarak geçen hafta Cuma gecesi yaşanan fırtınada sular altında kaldı ve Pazar günü tekrar geldi. Şimdi on bir çift elin yardımıyla ıslak alçı levhalar ve diğer malzemeler evin önüne yığılıyor. Yığın zaten bir insan figüründen daha uzun.
Evi yalnızca on üç yıl önce tamamladı. Ne kadar ağır hasar gördüğünü hayal etmek zor. Zlámal, “Çocuklar yerleri yırtıyor, çok mutluyum çünkü buna hiç cesaretim yok” diyor.
Ona göre küçük köyün tüm sakinleri çoktan bitkin düşmüş durumda ve çoğu zaman işe nasıl devam edeceklerini bilmiyorlar. Adam, devasa ıslak malzeme yığınına üzüntüyle bakarak, “Artık gülsem mi ağlasam mı onu bile bilmiyorum, artık buna sahip değilim” diyor.
“Bizimki bekleyecek, komşulara yardım etmeliyiz”
Zbyněk Krátký da büyük ekskavatörün önündeki çitin biraz ilerisinde dinleniyor. Büyük bir sürüklenen çamur yığınına bakıyor.
“Henüz hiçbir şeyi açıklığa kavuşturmayacağız, sigorta şirketinin tasfiye memuruyla konuştuk ve onun burada nasıl göründüğünü görmesini istiyoruz. Bodrumda alet ve ekipmanlarımız vardı, böylece ne durumda olduğunu görebiliyordu. Yarın gelmesi gerekiyor” dedi adam.
İddiasına göre, dün yaşanan fırtınada zamanla ekskavatör yardımıyla evin önüne su seddesi kaldırmayı başarmış ancak su bodrum katına girerek bahçeyi tamamen yok etmiş.
“Su, komşulardan bahçemize bir tavşan kafesi getirdi, ağdan kulağakaçanların orada boğulduğunu görebiliyordunuz. Bizim de tavuklarımız var, on bir tane vardı, yedi tane kaldı” diye anlatıyor Krátký.
Dün yeniden başlayan yağmurdan kısa bir süre sonra kendisi ve sevenleri tekrar makineleri çıkarmaktan çekinmedi ve hemen komşuların yardımına koştu.
“Biz bizimkine bakmadık, diğer tarafta komşularımız vardı, orası daha da kötüydü. Ama yalnız değildik, Tatras'ı olan ve ayrılmak zorunda kalan bir komşumuz bile şöyle dedi: 'Arkadaşlar, ben gidiyorum ama anahtarlar kontakta, kime ihtiyacınız varsa gidin'” dedi Krátký.
Eşi ve kızıyla birlikte Šišma'da yaşayan bir adam, köyün uzun süredir barajla uğraştığını, hasar nedeniyle tüm sakinlerin tahliyeye hazır olduğunu hatırlattı. “Bu mesele çözülmeye başlayalı 7 yıl oldu, birçok toplantı ve plan yapıldı ama hiçbiri meyvesini vermedi” dedi.
Bütün köy çöktü
Yerel halk, Šišma'daki barı işleten kişileri iyi ruhlu kişiler olarak tanımladı. Gönüllüler tarafından tahliye edilen evlerini olduğu gibi bıraktılar. En başından beri barda gönüllüler için sıcak yemek ve olanaklar hazırlamaya başladılar.
Ayrıca sel ve tahliye tehdidinin kendileri için son derece stresli olduğu yaşlı insanlarla da ilgileniyorlardı.
“Adımı söyleme, bütün köy yardım etti. Herkes bir şeyler getirdi; biraz kek, diğerleri biftek ve çorba. Kimse dışarıda kalmadı” diyor hancı gülümseyerek.
Kendisi ve ailesi, yerel göletin aşırı kalabalık barajından oraya ulaşan bahçedeki sazanları temizlerken kendisinin de suda böyle bir felaket beklemediğini ekliyor.
“Evet, birçok insan da barıştı, eski anlaşmazlıkları geride bıraktılar. Muhtemelen komşuların ve çevredeki diğer insanların kendilerine ihtiyacı olduğunu, bu işin tek kişi tarafından halledilemeyeceğini anlamışlardır” diye ekledi kadın.
İlk olarak geçen hafta Cuma gecesi yaşanan fırtınada sular altında kaldı ve Pazar günü tekrar geldi. Şimdi on bir çift elin yardımıyla ıslak alçı levhalar ve diğer malzemeler evin önüne yığılıyor. Yığın zaten bir insan figüründen daha uzun.
Evi yalnızca on üç yıl önce tamamladı. Ne kadar ağır hasar gördüğünü hayal etmek zor. Zlámal, “Çocuklar yerleri yırtıyor, çok mutluyum çünkü buna hiç cesaretim yok” diyor.
Ona göre küçük köyün tüm sakinleri çoktan bitkin düşmüş durumda ve çoğu zaman işe nasıl devam edeceklerini bilmiyorlar. Adam, devasa ıslak malzeme yığınına üzüntüyle bakarak, “Artık gülsem mi ağlasam mı onu bile bilmiyorum, artık buna sahip değilim” diyor.
“Bizimki bekleyecek, komşulara yardım etmeliyiz”
Zbyněk Krátký da büyük ekskavatörün önündeki çitin biraz ilerisinde dinleniyor. Büyük bir sürüklenen çamur yığınına bakıyor.
“Henüz hiçbir şeyi açıklığa kavuşturmayacağız, sigorta şirketinin tasfiye memuruyla konuştuk ve onun burada nasıl göründüğünü görmesini istiyoruz. Bodrumda alet ve ekipmanlarımız vardı, böylece ne durumda olduğunu görebiliyordu. Yarın gelmesi gerekiyor” dedi adam.
İddiasına göre, dün yaşanan fırtınada zamanla ekskavatör yardımıyla evin önüne su seddesi kaldırmayı başarmış ancak su bodrum katına girerek bahçeyi tamamen yok etmiş.
“Su, komşulardan bahçemize bir tavşan kafesi getirdi, ağdan kulağakaçanların orada boğulduğunu görebiliyordunuz. Bizim de tavuklarımız var, on bir tane vardı, yedi tane kaldı” diye anlatıyor Krátký.
Dün yeniden başlayan yağmurdan kısa bir süre sonra kendisi ve sevenleri tekrar makineleri çıkarmaktan çekinmedi ve hemen komşuların yardımına koştu.
“Biz bizimkine bakmadık, diğer tarafta komşularımız vardı, orası daha da kötüydü. Ama yalnız değildik, Tatras'ı olan ve ayrılmak zorunda kalan bir komşumuz bile şöyle dedi: 'Arkadaşlar, ben gidiyorum ama anahtarlar kontakta, kime ihtiyacınız varsa gidin'” dedi Krátký.
Eşi ve kızıyla birlikte Šišma'da yaşayan bir adam, köyün uzun süredir barajla uğraştığını, hasar nedeniyle tüm sakinlerin tahliyeye hazır olduğunu hatırlattı. “Bu mesele çözülmeye başlayalı 7 yıl oldu, birçok toplantı ve plan yapıldı ama hiçbiri meyvesini vermedi” dedi.
Bütün köy çöktü
Yerel halk, Šišma'daki barı işleten kişileri iyi ruhlu kişiler olarak tanımladı. Gönüllüler tarafından tahliye edilen evlerini olduğu gibi bıraktılar. En başından beri barda gönüllüler için sıcak yemek ve olanaklar hazırlamaya başladılar.
Ayrıca sel ve tahliye tehdidinin kendileri için son derece stresli olduğu yaşlı insanlarla da ilgileniyorlardı.
“Adımı söyleme, bütün köy yardım etti. Herkes bir şeyler getirdi; biraz kek, diğerleri biftek ve çorba. Kimse dışarıda kalmadı” diyor hancı gülümseyerek.
Kendisi ve ailesi, yerel göletin aşırı kalabalık barajından oraya ulaşan bahçedeki sazanları temizlerken kendisinin de suda böyle bir felaket beklemediğini ekliyor.
“Evet, birçok insan da barıştı, eski anlaşmazlıkları geride bıraktılar. Muhtemelen komşuların ve çevredeki diğer insanların kendilerine ihtiyacı olduğunu, bu işin tek kişi tarafından halledilemeyeceğini anlamışlardır” diye ekledi kadın.