Japonya’daki Kyoto Üniversitesi’nden gökbilimci Ko Arimatsu, birkaç hafta önce ilginç bir e-posta aldı: Ülkesindeki amatör bir gökbilimci, Jüpiter’in atmosferinde parlak bir parlama tespit etmişti.
Dr. Arka bahçedeki astronomi ekipmanlarını kullanarak dış güneş sistemini incelemek için bir gözlem programı yürüten Arimatsu daha fazla bilgi istedi. 28 Ağustos’taki saldırıyla ilgili altı rapor daha – Dr. Dev gaz gezegeninde şimdiye kadar kaydedilen en parlaklardan biri olan Arimatsu, Japon gökyüzü gözlemcilerinden geldi.
Bunun gibi yıldırımlar, güneş sistemimizin kenarlarından çıkıp Jüpiter’in atmosferine çarpan asteroitler veya kuyruklu yıldızlardan kaynaklanır. “Bu cisimlerin doğrudan gözlemlenmesi gelişmiş teleskoplarla bile neredeyse imkansızdır” diye yazdı Dr. Arimatsu bir e-postada. Ancak Jüpiter’in yer çekimi, sonunda gezegene çarpan bu nesneleri çekiyor ve “onları doğrudan incelemek için onu eşsiz ve paha biçilmez bir araç haline getiriyor” dedi.
Bu parlamaları karakterize etmek, güneş sistemimizin tarihini anlamanın çok önemli bir yoludur. İngiltere’deki Leicester Üniversitesi’nden gezegen bilimcisi Leigh Fletcher, bunların “güneş sistemimizin ilk günlerinde meydana gelen şiddetli süreçlere bir bakış” sunduğunu söyledi. “Gezegensel evrimi eylem halinde görmek gibiydi” diye ekledi.
Bugün Jüpiter üzerindeki güçlü etkiler çok daha nadirdir, ancak yine de meydana gelmektedir. 1994 yılında bir kuyruklu yıldız Jüpiter’e öyle bir kuvvetle çarptı ki arkasında görünür bir enkaz alanı bıraktı. Gökbilimciler 2009’da başka bir büyük etki gördüler.
Güneş sisteminin beşinci gezegeni Jüpiter’le çarpışmaların çoğu amatör gökbilimciler tarafından tesadüfen gözlemleniyor. (Dr. Arimatsu’ya göre 2010’dan bu yana Jüpiter’de gözlemlenen dokuz şimşekten sekizi amatörler tarafından rapor edildi.) Tipik olarak, şanslı görüntüleme adı verilen ve gökyüzünün bir kısmının yüksek kare hızında videosunu çekmeyi içeren bir teknik kullanıyorlar. .
Bu görüntülerin “bir hazine dolusu veri” içerdiğini söyleyen Dr. Profesyonel gökbilimcilerin Jüpiter’in atmosferi, meteorolojisi ve fırtınaları hakkında bilgi alabilecekleri Fletcher.
İlk analizler Dr. Arimatsu, ağustos ayında bildirilen flaşın, 1908’de Sibirya’da meydana gelen ve uzmanların 800 mil karelik ormanı yok eden bir asteroit olduğunu söylediği Tunguska patlamasıyla karşılaştırılabilir etkilere sahip olduğunu söyledi. Dr., bunun son on yılda bu kadar enerjiyle gözlemlenen ikinci Jüpiter olayı olduğunu söyledi. Arimatsu, en son 2021’de tahmini olarak iki megaton TNT enerjiye sahip olduğunu bildirmişti.
Yine de son çarpışma görünür bir enkaz alanı bırakacak kadar güçlü değildi, Dr. Fletcher. Bilim insanları Jüpiter’in kimyasının ve sıcaklığının nasıl tepki verdiğini öğrenmek için bu tür izleri inceliyor. Benzer çarpışmalar bir zamanlar kendi güneş sistemimizde ve belki başkalarında da görülen gezegenlerin bileşiminde önemli olmuş olabilir.
Gökbilimciler Jüpiter’e odaklanıyor çünkü büyük, görülmesi kolay ve kozmik enkazların etkilerine maruz kalma olasılığı daha yüksek. Ancak bazı bilim adamları Satürn’ün halkalarının bir zamanlar bu tür patlamalar sonucu oluştuğuna inanıyor ve ilk kanıtlar Uranüs ve Neptün’ün de vurulduğunu gösteriyor.
“Eğer iddiaya girecek olsaydım, tüm dev gezegenlerimizin asteroitler ve kuyruklu yıldızlar tarafından bombalandığını söylerdim” dedi Dr. Fletcher.
Yıldız gözlemcileri, geride Dünya’dan görülebilecek kadar enkaz bırakacak olan bir sonraki büyük parlamayı bekliyor. Bu gerçekleştiğinde, dünya çapındaki gökbilimciler serpintiyi incelemek için teleskoplarını Jüpiter’e çevirecekler ve muhtemelen James Webb ve Hubble uzay teleskopları da buna katılacak.
Ancak bu göz kırpmalar uzayda tesadüfen yakalandığı için, bu tür araştırmalarda asıl başrolü amatörler oynuyor. “Büyük profesyonel teleskoplar üzerinde her gece saatlerce çalışamazsınız” dedi Dr. Fletcher. “Bu, dünyanın her yerindeki özel arka bahçe gökbilimcilerini gerektirir.”
Dr. Arimatsu ayrıca büyük ölçekli projelerin bunaldığı bir alanda küçük astronomi girişimlerinin önemini de vurguluyor. “Bu, bilimsel topluluğun sıklıkla gözden kaçırılan önemli bir parçasıdır” dedi.
Dr. Arka bahçedeki astronomi ekipmanlarını kullanarak dış güneş sistemini incelemek için bir gözlem programı yürüten Arimatsu daha fazla bilgi istedi. 28 Ağustos’taki saldırıyla ilgili altı rapor daha – Dr. Dev gaz gezegeninde şimdiye kadar kaydedilen en parlaklardan biri olan Arimatsu, Japon gökyüzü gözlemcilerinden geldi.
Bunun gibi yıldırımlar, güneş sistemimizin kenarlarından çıkıp Jüpiter’in atmosferine çarpan asteroitler veya kuyruklu yıldızlardan kaynaklanır. “Bu cisimlerin doğrudan gözlemlenmesi gelişmiş teleskoplarla bile neredeyse imkansızdır” diye yazdı Dr. Arimatsu bir e-postada. Ancak Jüpiter’in yer çekimi, sonunda gezegene çarpan bu nesneleri çekiyor ve “onları doğrudan incelemek için onu eşsiz ve paha biçilmez bir araç haline getiriyor” dedi.
Bu parlamaları karakterize etmek, güneş sistemimizin tarihini anlamanın çok önemli bir yoludur. İngiltere’deki Leicester Üniversitesi’nden gezegen bilimcisi Leigh Fletcher, bunların “güneş sistemimizin ilk günlerinde meydana gelen şiddetli süreçlere bir bakış” sunduğunu söyledi. “Gezegensel evrimi eylem halinde görmek gibiydi” diye ekledi.
Bugün Jüpiter üzerindeki güçlü etkiler çok daha nadirdir, ancak yine de meydana gelmektedir. 1994 yılında bir kuyruklu yıldız Jüpiter’e öyle bir kuvvetle çarptı ki arkasında görünür bir enkaz alanı bıraktı. Gökbilimciler 2009’da başka bir büyük etki gördüler.
Güneş sisteminin beşinci gezegeni Jüpiter’le çarpışmaların çoğu amatör gökbilimciler tarafından tesadüfen gözlemleniyor. (Dr. Arimatsu’ya göre 2010’dan bu yana Jüpiter’de gözlemlenen dokuz şimşekten sekizi amatörler tarafından rapor edildi.) Tipik olarak, şanslı görüntüleme adı verilen ve gökyüzünün bir kısmının yüksek kare hızında videosunu çekmeyi içeren bir teknik kullanıyorlar. .
Bu görüntülerin “bir hazine dolusu veri” içerdiğini söyleyen Dr. Profesyonel gökbilimcilerin Jüpiter’in atmosferi, meteorolojisi ve fırtınaları hakkında bilgi alabilecekleri Fletcher.
İlk analizler Dr. Arimatsu, ağustos ayında bildirilen flaşın, 1908’de Sibirya’da meydana gelen ve uzmanların 800 mil karelik ormanı yok eden bir asteroit olduğunu söylediği Tunguska patlamasıyla karşılaştırılabilir etkilere sahip olduğunu söyledi. Dr., bunun son on yılda bu kadar enerjiyle gözlemlenen ikinci Jüpiter olayı olduğunu söyledi. Arimatsu, en son 2021’de tahmini olarak iki megaton TNT enerjiye sahip olduğunu bildirmişti.
Yine de son çarpışma görünür bir enkaz alanı bırakacak kadar güçlü değildi, Dr. Fletcher. Bilim insanları Jüpiter’in kimyasının ve sıcaklığının nasıl tepki verdiğini öğrenmek için bu tür izleri inceliyor. Benzer çarpışmalar bir zamanlar kendi güneş sistemimizde ve belki başkalarında da görülen gezegenlerin bileşiminde önemli olmuş olabilir.
Gökbilimciler Jüpiter’e odaklanıyor çünkü büyük, görülmesi kolay ve kozmik enkazların etkilerine maruz kalma olasılığı daha yüksek. Ancak bazı bilim adamları Satürn’ün halkalarının bir zamanlar bu tür patlamalar sonucu oluştuğuna inanıyor ve ilk kanıtlar Uranüs ve Neptün’ün de vurulduğunu gösteriyor.
“Eğer iddiaya girecek olsaydım, tüm dev gezegenlerimizin asteroitler ve kuyruklu yıldızlar tarafından bombalandığını söylerdim” dedi Dr. Fletcher.
Yıldız gözlemcileri, geride Dünya’dan görülebilecek kadar enkaz bırakacak olan bir sonraki büyük parlamayı bekliyor. Bu gerçekleştiğinde, dünya çapındaki gökbilimciler serpintiyi incelemek için teleskoplarını Jüpiter’e çevirecekler ve muhtemelen James Webb ve Hubble uzay teleskopları da buna katılacak.
Ancak bu göz kırpmalar uzayda tesadüfen yakalandığı için, bu tür araştırmalarda asıl başrolü amatörler oynuyor. “Büyük profesyonel teleskoplar üzerinde her gece saatlerce çalışamazsınız” dedi Dr. Fletcher. “Bu, dünyanın her yerindeki özel arka bahçe gökbilimcilerini gerektirir.”
Dr. Arimatsu ayrıca büyük ölçekli projelerin bunaldığı bir alanda küçük astronomi girişimlerinin önemini de vurguluyor. “Bu, bilimsel topluluğun sıklıkla gözden kaçırılan önemli bir parçasıdır” dedi.