Yaklaşık yarım yüzyıldır güneş sisteminin dış gezegenleri ve en uzak mesafeleri hakkında veri sağlayan Voyager 1'in ciddi bir bilgisayar sorununun sonu gibi göründüğünden birkaç ay sonra NASA, perşembe günü uzay aracını işlevsel hale getirdiğini duyurdu.
NASA, uzaydaki en uzak insan yapımı nesne olan Voyager 1 hakkında yaptığı açıklamada, “Uzay aracı yıldızlararası uzayda veri toplamaya yeniden başladı” dedi.
Sorun Kasım ayında ortaya çıktığından beri mühendisler sorunu teşhis etmek ve çözmek için çalışıyordu. Bu zahmetli ve uzun bir süreçti; Voyager 1'den bilgi gönderip almanın neredeyse iki gün sürmesi gerçeği daha da zorlaştırıyordu. Voyager 1, yıldızlararası uzaya giren ilk insan yapımı nesneydi ve şu anda Dünya'dan 15 milyar milden fazla uzakta.
Yaşlanan sondanın onarılması ihtimali her zamankinden daha kasvetli göründüğünden, uzay topluluğu geçen yıldan bu yana nefesini tutuyor.
Şubat ayında, Voyager misyonu proje yöneticisi Suzanne Dodd, Voyager 1'in Dünya'ya tutarlı teknik ve bilimsel veriler göndermesini engelleyen sorunun, sondanın misyonun liderliğini devraldığı 2010 yılından bu yana karşılaştığı “en ciddi sorun” olduğunu söyledi.
Voyager 1 ve onun ikiz sondası Voyager 2, dış gezegenleri keşfetmek amacıyla 1977'de fırlatıldı. NASA, sondaların bir sonraki gezegene gitmek için her gezegenin yerçekimini kullanarak dört dış gezegeni (Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün) ziyaret etmesine olanak tanıyan güneş sistemindeki nadir bir takımyıldızdan yararlandı.
Gezegen görevi başarılı olduktan sonra Voyager 1, güneş sisteminin sınırına doğru yolculuğuna devam etti ve 1990 yılında, “soluk mavi nokta” olarak bilinen, sonsuz karanlığın küçük bir noktası olan Dünya'nın efsanevi bir fotoğrafını çekti.
Sonda, 2012 yılında yıldızlararası uzaya ulaşan ilk araçtı ve altı yıl sonra onu takip eden ikizi ile birlikte, o zamandan bu yana doğrudan etkisi altında bulunan, güneşin etrafındaki alan olan heliosfer hakkında veri topladı.
Belki de soluk mavi nokta kadar önemli olan şey, her uzay aracının, bir gün başka bir medeniyet tarafından keşfedilmeyi bekleyen, Dünya'daki insanlığı ve yaşamı tasvir eden ses kayıtları ve görüntülerle dolu bir altın plakla donatılmış olmasıdır.
Voyager 1'in kurtarılması ihtimali, NASA'nın sondanın teknik sistemleri ve durumu hakkında “kullanılabilir” veriler göndermesini başardığını bildirdiği Nisan ayında önemli ölçüde arttı. Geçen ayın sonlarında, ekibin Voyager 1'in bilim enstrümanlarından ikisinin işlevselliğini geri kazandırdığı ve sondanın bilimsel veriler göndermesine ve görevine devam etmesine olanak sağladığı haberi geldi.
Perşembe günü ajans, kalan cihazları tekrar çevrimiçi hale getirdiğini ve Voyager 1'i normal operasyonlara döndürdüğünü söyledi.
Yine de Voyager 1'in yeni hayatı çok uzun sürmeyebilir. NASA daha önce Voyager 1 ve Voyager 2'nin nükleer güçle çalışan jeneratörlerinin muhtemelen 2025 civarında çalışmayı bırakacağını tahmin ediyordu. Ancak Voyager 1 bu beklentileri aşabileceğini şimdiden kanıtladı. Bayan Dodd, her iki Voyager uzay aracının da 2027'de misyonun 50. yıl dönümüne ulaşmasını umuyor.
NASA, uzaydaki en uzak insan yapımı nesne olan Voyager 1 hakkında yaptığı açıklamada, “Uzay aracı yıldızlararası uzayda veri toplamaya yeniden başladı” dedi.
Sorun Kasım ayında ortaya çıktığından beri mühendisler sorunu teşhis etmek ve çözmek için çalışıyordu. Bu zahmetli ve uzun bir süreçti; Voyager 1'den bilgi gönderip almanın neredeyse iki gün sürmesi gerçeği daha da zorlaştırıyordu. Voyager 1, yıldızlararası uzaya giren ilk insan yapımı nesneydi ve şu anda Dünya'dan 15 milyar milden fazla uzakta.
Yaşlanan sondanın onarılması ihtimali her zamankinden daha kasvetli göründüğünden, uzay topluluğu geçen yıldan bu yana nefesini tutuyor.
Şubat ayında, Voyager misyonu proje yöneticisi Suzanne Dodd, Voyager 1'in Dünya'ya tutarlı teknik ve bilimsel veriler göndermesini engelleyen sorunun, sondanın misyonun liderliğini devraldığı 2010 yılından bu yana karşılaştığı “en ciddi sorun” olduğunu söyledi.
Voyager 1 ve onun ikiz sondası Voyager 2, dış gezegenleri keşfetmek amacıyla 1977'de fırlatıldı. NASA, sondaların bir sonraki gezegene gitmek için her gezegenin yerçekimini kullanarak dört dış gezegeni (Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün) ziyaret etmesine olanak tanıyan güneş sistemindeki nadir bir takımyıldızdan yararlandı.
Gezegen görevi başarılı olduktan sonra Voyager 1, güneş sisteminin sınırına doğru yolculuğuna devam etti ve 1990 yılında, “soluk mavi nokta” olarak bilinen, sonsuz karanlığın küçük bir noktası olan Dünya'nın efsanevi bir fotoğrafını çekti.
Sonda, 2012 yılında yıldızlararası uzaya ulaşan ilk araçtı ve altı yıl sonra onu takip eden ikizi ile birlikte, o zamandan bu yana doğrudan etkisi altında bulunan, güneşin etrafındaki alan olan heliosfer hakkında veri topladı.
Belki de soluk mavi nokta kadar önemli olan şey, her uzay aracının, bir gün başka bir medeniyet tarafından keşfedilmeyi bekleyen, Dünya'daki insanlığı ve yaşamı tasvir eden ses kayıtları ve görüntülerle dolu bir altın plakla donatılmış olmasıdır.
Voyager 1'in kurtarılması ihtimali, NASA'nın sondanın teknik sistemleri ve durumu hakkında “kullanılabilir” veriler göndermesini başardığını bildirdiği Nisan ayında önemli ölçüde arttı. Geçen ayın sonlarında, ekibin Voyager 1'in bilim enstrümanlarından ikisinin işlevselliğini geri kazandırdığı ve sondanın bilimsel veriler göndermesine ve görevine devam etmesine olanak sağladığı haberi geldi.
Perşembe günü ajans, kalan cihazları tekrar çevrimiçi hale getirdiğini ve Voyager 1'i normal operasyonlara döndürdüğünü söyledi.
Yine de Voyager 1'in yeni hayatı çok uzun sürmeyebilir. NASA daha önce Voyager 1 ve Voyager 2'nin nükleer güçle çalışan jeneratörlerinin muhtemelen 2025 civarında çalışmayı bırakacağını tahmin ediyordu. Ancak Voyager 1 bu beklentileri aşabileceğini şimdiden kanıtladı. Bayan Dodd, her iki Voyager uzay aracının da 2027'de misyonun 50. yıl dönümüne ulaşmasını umuyor.