EnguLizyoN
New member
İlk kez kaçtığında, bir hafta boyunca köyün her yerinde ve daha geniş alanda onu boşuna aradılar. Ta ki Úsov'da bir restorana gelen insanlar, Šumpers bölgesinde Klopina ile Úsov arasındaki yolda nasıl bir timsahla karşılaştıklarını anlatana kadar. Konukların yanıtı “Garson artık size içki doldurmamalı” oldu.
Egzotik yaratığın yetiştiricisi Jaromír Bešta hemen anlaşıldı: Kayıp Dundee'si bulunmuştu. Bir metreden daha ağır olan üç metrelik Nil timsahı çoğu insanın evcil hayvan fikrine uymuyor ancak Bešt'ler bundan hoşlanıyor.
Hatta onu ailenin bir üyesi olarak görüyorlar ve onu dünyadaki hiçbir şeye değişmeyecekler. “Çocukluğundan beri bizdeydi, kollarımızda rahatlıkla tutabileceğimiz otuz santimlik bir kertenkeleydi ve sazanların yavaş yavaş kendisinden büyük olduğu küçük bir göl ona yetiyordu. Onunla birlikte olduğumuz otuz yıl içinde büyüdü,” diyor Bešta.
Tüm ilçenin ilgi çekici yerleri
Hayvanı, küçük timsahla bir süre ilgilenmesi gereken bir arkadaşından aldılar. “O zamanlar Litovla'da bir evcil hayvan dükkanım vardı ve onu eğlence olsun diye oraya götürdüm. İnsanlar timsahı görmeye geldiler, çok tatlıydı, herkes heyecanlandı” diyor Bešta.
Ancak evcil hayvan dükkanındaki personelin geri kalanı artık hevesli değildi. Timsah kafesten kaçarak başta fareler olmak üzere diğer hayvanları korkuttu.
“Onu sonsuza kadar aramak zorunda kaldık, her zaman bir yere dikilirdi, fareler kaçtı, zordu. İşte o zaman bunun iyi bir fikir olmadığını anladım ve timsahı eve götürmeyi tercih ettik” diyor tutkulu hayvansever oğlu Josef'e de miras kaldı.
“Evimizde zaten bir çekmecede saklı bir iguana, akrepler, bir piton, fareler, yemek kurtları vardı ama bir timsah vardı, bu gerçekten önemli bir şeydi. Yerel halk ve daha geniş bölgeden insanlar onu görmeye geldi, tüm bölgedeki anaokullarından çocuklar gezilerde bizi ziyarete geldi, bu bir cazibe merkeziydi” diye ekliyor yetiştiricinin eşi Eliška.
Yetiştirici şöyle devam ediyor: “Timsahlara o kadar alıştık ki, bir arkadaşımız onu tekrar almaya geldiğinde ona iade etmedik ve ben onu aldım” diye devam ediyor yetiştirici.
Göletteki sazan kayboldu
Bešt'ler Klopina'daki evinde onun için koi sazanlarıyla dolu bir gölet kurdular, ardından küçük Dundee onlarla oynadı. Hatta içinde yaşamayı sevdiği emaye bir küveti bile vardı. Zamanla büyüdükçe artık küvete sığamaz hale geldi ve vücudunun yarısı küvetten dışarı çıktı, havuz da ona dar gelmeye başladı. Ve tüm sazanlar ondan kayboldu.
Aile ayarlamaların gerekli olduğunu anlamıştı. “Bunun üzerine bir ekskavatör davet ettim ve bahçedeki göletten küçük bir gölet yaptık. O zamandan beri, Dundee'nin yiyecek bir şeyler bulması için avlanan balıkları oraya getiriyorum, bu onun için güzel bir oyalanma,” diyor yetiştirici.
Canavarların timsahlar için etle doldurulmuş büyük bir dondurucusu var. Bazen büyük bir sazan ona üç gün yetiyor, bazen yedi kilo et yiyor ve sonra mesela bir hafta yemek yemiyor.
“Bir keresinde atölyede tavşan çekerken Dundee'nin arkamdan geldiğini hatırlıyorum. Tamamen çıldırdım. Tam kürklerin arasında durup bana bakıyordu, ne yapıyorum ben, acıkmış olmalı. Ben de tavşanı doğrudan ağzına attım ve bir tane daha almaya gittim,” diye gülüyor Bešta.
Böyle bir kediyi beslemenin bir maliyeti var ama tüm köy Beštov'lara yardım ediyor ve yerel halk da timsahı ellerinden geldiğince geliştiriyor.
Egzotik kuşlar da besleyen ve timsahların bulunduğu alanın tamamı kafeslerle çevrili olan Bešta, “Bize bir kez Vietnam domuzu getirdiler, başka bir sefer de bir koyun getirdiler” diye hesaplıyor. “Papağanların uçup gitmemesine dikkat etmeliyim, Dundee onların sonunu kesin olarak getirir. Gerçekten hızlı ve kolaylıkla bir tavşanı veya güvercini yakalayabilir” diyor Bešta.
Dundee sayesinde ailede komik durumların sıkıntısı yaşanmıyor. “Bir keresinde Fransız sopalarıyla ilgili bayan kuşlara bakmaya geldi. Kafeslerin yanından geçerken Dundee sakin bir şekilde konuşup güneşin tadını çıkarırken, bayan ona baktı ve onu neyden yaptık, tahtadan mı yoksa betondan mı, canlı göründüğünü söyledi. Ona gerçekten hayatta olduğuna dair güvence verdiğimde sopalarını düşürdü ve kalemin üzerinden tırmandı” diye gülüyor yetiştirici.
Bağımsız birim
Aile yeni evcil hayvana alıştıkça yavaş yavaş onun taleplerinin neler olduğunu ve aslında neye ihtiyacı olduğunu keşfettiler. “Belki de kaleyi padoktan kapatmanın anlamsız olduğunu anladık. Onu açabildi ve dolaşmaya çıktı, o sıralarda sık sık bizden kaçardı” diye Bešta, Dundee'nin on beş yıl önce evden ayrılıp Klopina'dan yaklaşık bir kilometre uzakta bir su rezervuarında dinlenmeye gittiği durumu hatırlıyor.
Pek göze çarpmayan su kenarında dolaşmanın yanı sıra bazen geziye de çıkıyordu. Gezintileri sırasında kendisiyle karşılaşan herkesi, özellikle de yolu sıcak asfaltın üzerinde güneşlenen bir timsah tarafından kapatılan otobüs şoförünü şok etti.
Timsahın bir fotoğrafı da kısa süre sonra Usov belediye binasına ulaştı. Resmin bilinmeyen yazarının beraberindeki metinde “Mahallenizde buna benzer bir şey dönüyordu” yazıyordu.
“Harekete geçmem gerekiyordu. İki gün boyunca onu ağlarla yakalayıp arabaya yüklemek için Rojnica'daki adamlarla birlikte kıyıya çıkarmaya çalıştık. İtiraz etti, gölette yeterince balık vardı, çok fazla alan vardı, orada mutluydu” diye anımsıyor yetiştirici.
Kurtarma operasyonu o sırada ona bir fıçı biraya mal oldu, adamlar timsahın ardından gölete girmek istemediler. “Özellikle bir kez arkamızda belirdiğinde herkesin dışarı fırlaması büyük bir gürültü yarattı. Daha sonra cesaret için daha keskin bir şeyler giymeleri gerekti” diye gülüyor. “Sonra burada her şeyi yeniden yapmak ve bunun olmayacağından emin olmak zorunda kaldık.”
Bugün Dundee padok kapısını hala açık tutuyor ve hatta geceyi geçirdiği kendi bahçeli evi bile var. İçinde su dolu bir havuz ve üzerinde yattığı bir yatak var. Ayrıca yetiştiricinin kışın onu ısıttığı bir ocak.
“Dundee burada ayrı bir birim olarak faaliyet gösteriyor. Sabah çıkıp serinlemek için gölete gidiyor, sonra güneşte ısınıyor, akşam ise yine tek başına eve taşınıyor. Daha bu hafta sonu, hava o kadar sıcaktı ki gece yarısı onu evde bile bulamadık, görünüşe göre geceyi dışarıda geçirmiş ama çok güzeldi” diye anlatıyor Bešta.
Köpek de bedava
Dundee eve giderken Canavarların oturup kahve içtiği çardağın yanından da geçiyor. Zaten aile evinden taşınmış olan ancak sıklıkla aileleriyle birlikte ziyarete gelen iki oğulları var.
Eliška Beštová, “Burada güzel bir uğultu var, torunlar etrafta koşuşuyor, her zaman bir köpeğimiz bedava, ama şimdiye kadar hiçbir şey olmadı” diye vurguluyor.
Ancak ne kadar tehlikeli bir hayvan olduğunun çok iyi bilincindedir. Çünkü Nil timsahı, timsahların en saldırgan ve agresif türü olup, anavatanında insanlara yönelik ölümcül sonuçlanan sayısız saldırının sorumlusudur.
“Elbette dikkatliyiz ama hiçbir zaman gerçekten bir sorun yaşamadık. Biz birbirimize hoşgörüyle yaklaşıyoruz ve birbirimize saygılı davranıyoruz” diye vurguluyor Bešta, Dundee'nin bir şeyden hoşlanmadığını ve tetikte olması gerektiğini zaten biliyor.
“Ağzını açıp tısladığında ona izin vermeyi tercih ederim. Diğer zamanlarda gayet iyi ve ben hemen yanına gidebilirim, padoktaki çimleri o kesecek. Sadece çim biçme makinesiyle yanından geçtiğimde hiç kıpırdamıyor, ona sarılmam gerekiyor” diye gülüyor yetiştirici, Dundee'nin torunlarının evinin duvarlarını nasıl boyadığını gösteriyor.
Kendine ait kimlik kartı var
Canavarlar timsah kulübesinin üzerine yeni bir çatı inşa etmek zorunda kaldı. Üç yıl önce bahçeli evde çıkan yangında eskisi kül oldu.
“Sanırım sobanın külünü çöp kutusuna attım ve yakalandı, bilmiyorum ama çok kötüydü. En üst kat yanıyordu ve Dundee alt katta uyuyordu, saat sabahın dördü civarındaydı” diye anımsıyor yetiştiricinin karısı.
İtfaiye ekipleri gelerek yangını söndürmeye başladı. “Fakat eve girer girmez tekrar dışarı çıktılar. Bir timsah gördüklerini ve her şeyin bittiğini söylüyorlar” diyor Bešta eğlenerek.
Timsahın yakalanıp garaja taşınması için olay yerine uzmanlar çağrıldı. “Bir beyefendi elinde bir kepçe ve köpekleri yakalamak için bir halkayla geldi. Ben de güldüm ve onu eve gönderdim. Tabii ki işe yaramadı” diyor Bešta, timsahın normalde avından bir parça et koparmak istediğinde kullandığı manevrayı nasıl yaptığını.
“Isırdı ve kendi ekseni etrafında döndü. Hem kepçe hem de ilmek bir saniyede kırıldı ve usta ne yapacağını bilemedi. Sonra timsahı adamlarla birlikte sürüklemek zorunda kaldım, sonuçta bunu nasıl yapacağımı zaten biliyordum, bu ilk sefer değildi” diye gülüyor yetiştirici.
“O zamanlar bununla ilgili büyük bir yaygara vardı, bütün gazeteler bunun hakkında yazıyordu, televizyonda yayınlanıyordu ve Dundee istemeden bir medya yıldızı haline geldi. Herkes araştırmaya ve aramaya başladı, bürokrasi devreye girdi ve neredeyse timsahı kaybediyorduk” diye omuz silkiyor.
Sonunda her şey yolunda gitti. “Muhtemelen timsahla ne yapacaklarını bile bilmiyorlardı, hayvanat bahçesi de bunu istemiyordu. Ancak gereken her şeyi hallettik, veterinerler her yıl kontrol için bize geliyor, hatta Dundee'nin kendi kimlik kartı bile var,” diye gülüyor Eliška Beštová, boynuz kalkanlarıyla kaplı bir timsah kuyruğunun fotoğraflarının olduğu bir belgeyi gösteriyor, solda ve sağ taraflar. Desenleri, tıpkı insan parmak izi gibi, her sürüngen için tipik ve benzersizdir.
Bešt'ler zaten emekli oldular ve yaşlarını doldurdular. Mazellerinin otuzlu yaşlarda, gençliğin zirvesindeki bir adam olduğunu çok iyi biliyorlar. Örneğin dünyanın kayıtlı en büyük Nil timsahı olan ve Burundi'de yaşayan Gustave'nin boyu yaklaşık sekiz metre, ağırlığı ise neredeyse bir tondur. Yaşının altmış ile seksen arasında olduğu tahmin ediliyor.
“Dundee'nin bundan sonra ne olacağı artık bizi ilgilendirmeyecek. Henüz bilmeseler bile muhtemelen oğullarımıza miras kalacak” diye komplocu bir tavırla göz kırpıyorlar.
Egzotik yaratığın yetiştiricisi Jaromír Bešta hemen anlaşıldı: Kayıp Dundee'si bulunmuştu. Bir metreden daha ağır olan üç metrelik Nil timsahı çoğu insanın evcil hayvan fikrine uymuyor ancak Bešt'ler bundan hoşlanıyor.
Hatta onu ailenin bir üyesi olarak görüyorlar ve onu dünyadaki hiçbir şeye değişmeyecekler. “Çocukluğundan beri bizdeydi, kollarımızda rahatlıkla tutabileceğimiz otuz santimlik bir kertenkeleydi ve sazanların yavaş yavaş kendisinden büyük olduğu küçük bir göl ona yetiyordu. Onunla birlikte olduğumuz otuz yıl içinde büyüdü,” diyor Bešta.
Tüm ilçenin ilgi çekici yerleri
Hayvanı, küçük timsahla bir süre ilgilenmesi gereken bir arkadaşından aldılar. “O zamanlar Litovla'da bir evcil hayvan dükkanım vardı ve onu eğlence olsun diye oraya götürdüm. İnsanlar timsahı görmeye geldiler, çok tatlıydı, herkes heyecanlandı” diyor Bešta.
Ancak evcil hayvan dükkanındaki personelin geri kalanı artık hevesli değildi. Timsah kafesten kaçarak başta fareler olmak üzere diğer hayvanları korkuttu.
Benim mazel iDNES.cz'nin Olomouc yazı işleri bürosunun yeni serisi, Olomouc bölgesindeki geleneksel olmayan hayvan yetiştiricilerine adanmıştır. |
“Onu sonsuza kadar aramak zorunda kaldık, her zaman bir yere dikilirdi, fareler kaçtı, zordu. İşte o zaman bunun iyi bir fikir olmadığını anladım ve timsahı eve götürmeyi tercih ettik” diyor tutkulu hayvansever oğlu Josef'e de miras kaldı.
“Evimizde zaten bir çekmecede saklı bir iguana, akrepler, bir piton, fareler, yemek kurtları vardı ama bir timsah vardı, bu gerçekten önemli bir şeydi. Yerel halk ve daha geniş bölgeden insanlar onu görmeye geldi, tüm bölgedeki anaokullarından çocuklar gezilerde bizi ziyarete geldi, bu bir cazibe merkeziydi” diye ekliyor yetiştiricinin eşi Eliška.
Yetiştirici şöyle devam ediyor: “Timsahlara o kadar alıştık ki, bir arkadaşımız onu tekrar almaya geldiğinde ona iade etmedik ve ben onu aldım” diye devam ediyor yetiştirici.
Göletteki sazan kayboldu
Bešt'ler Klopina'daki evinde onun için koi sazanlarıyla dolu bir gölet kurdular, ardından küçük Dundee onlarla oynadı. Hatta içinde yaşamayı sevdiği emaye bir küveti bile vardı. Zamanla büyüdükçe artık küvete sığamaz hale geldi ve vücudunun yarısı küvetten dışarı çıktı, havuz da ona dar gelmeye başladı. Ve tüm sazanlar ondan kayboldu.
Aile ayarlamaların gerekli olduğunu anlamıştı. “Bunun üzerine bir ekskavatör davet ettim ve bahçedeki göletten küçük bir gölet yaptık. O zamandan beri, Dundee'nin yiyecek bir şeyler bulması için avlanan balıkları oraya getiriyorum, bu onun için güzel bir oyalanma,” diyor yetiştirici.
Canavarların timsahlar için etle doldurulmuş büyük bir dondurucusu var. Bazen büyük bir sazan ona üç gün yetiyor, bazen yedi kilo et yiyor ve sonra mesela bir hafta yemek yemiyor.
“Bir keresinde atölyede tavşan çekerken Dundee'nin arkamdan geldiğini hatırlıyorum. Tamamen çıldırdım. Tam kürklerin arasında durup bana bakıyordu, ne yapıyorum ben, acıkmış olmalı. Ben de tavşanı doğrudan ağzına attım ve bir tane daha almaya gittim,” diye gülüyor Bešta.
Böyle bir kediyi beslemenin bir maliyeti var ama tüm köy Beštov'lara yardım ediyor ve yerel halk da timsahı ellerinden geldiğince geliştiriyor.
Egzotik kuşlar da besleyen ve timsahların bulunduğu alanın tamamı kafeslerle çevrili olan Bešta, “Bize bir kez Vietnam domuzu getirdiler, başka bir sefer de bir koyun getirdiler” diye hesaplıyor. “Papağanların uçup gitmemesine dikkat etmeliyim, Dundee onların sonunu kesin olarak getirir. Gerçekten hızlı ve kolaylıkla bir tavşanı veya güvercini yakalayabilir” diyor Bešta.
Dundee sayesinde ailede komik durumların sıkıntısı yaşanmıyor. “Bir keresinde Fransız sopalarıyla ilgili bayan kuşlara bakmaya geldi. Kafeslerin yanından geçerken Dundee sakin bir şekilde konuşup güneşin tadını çıkarırken, bayan ona baktı ve onu neyden yaptık, tahtadan mı yoksa betondan mı, canlı göründüğünü söyledi. Ona gerçekten hayatta olduğuna dair güvence verdiğimde sopalarını düşürdü ve kalemin üzerinden tırmandı” diye gülüyor yetiştirici.
Bağımsız birim
Aile yeni evcil hayvana alıştıkça yavaş yavaş onun taleplerinin neler olduğunu ve aslında neye ihtiyacı olduğunu keşfettiler. “Belki de kaleyi padoktan kapatmanın anlamsız olduğunu anladık. Onu açabildi ve dolaşmaya çıktı, o sıralarda sık sık bizden kaçardı” diye Bešta, Dundee'nin on beş yıl önce evden ayrılıp Klopina'dan yaklaşık bir kilometre uzakta bir su rezervuarında dinlenmeye gittiği durumu hatırlıyor.
Pek göze çarpmayan su kenarında dolaşmanın yanı sıra bazen geziye de çıkıyordu. Gezintileri sırasında kendisiyle karşılaşan herkesi, özellikle de yolu sıcak asfaltın üzerinde güneşlenen bir timsah tarafından kapatılan otobüs şoförünü şok etti.
Timsahın bir fotoğrafı da kısa süre sonra Usov belediye binasına ulaştı. Resmin bilinmeyen yazarının beraberindeki metinde “Mahallenizde buna benzer bir şey dönüyordu” yazıyordu.
“Harekete geçmem gerekiyordu. İki gün boyunca onu ağlarla yakalayıp arabaya yüklemek için Rojnica'daki adamlarla birlikte kıyıya çıkarmaya çalıştık. İtiraz etti, gölette yeterince balık vardı, çok fazla alan vardı, orada mutluydu” diye anımsıyor yetiştirici.
Kurtarma operasyonu o sırada ona bir fıçı biraya mal oldu, adamlar timsahın ardından gölete girmek istemediler. “Özellikle bir kez arkamızda belirdiğinde herkesin dışarı fırlaması büyük bir gürültü yarattı. Daha sonra cesaret için daha keskin bir şeyler giymeleri gerekti” diye gülüyor. “Sonra burada her şeyi yeniden yapmak ve bunun olmayacağından emin olmak zorunda kaldık.”
Bugün Dundee padok kapısını hala açık tutuyor ve hatta geceyi geçirdiği kendi bahçeli evi bile var. İçinde su dolu bir havuz ve üzerinde yattığı bir yatak var. Ayrıca yetiştiricinin kışın onu ısıttığı bir ocak.
“Dundee burada ayrı bir birim olarak faaliyet gösteriyor. Sabah çıkıp serinlemek için gölete gidiyor, sonra güneşte ısınıyor, akşam ise yine tek başına eve taşınıyor. Daha bu hafta sonu, hava o kadar sıcaktı ki gece yarısı onu evde bile bulamadık, görünüşe göre geceyi dışarıda geçirmiş ama çok güzeldi” diye anlatıyor Bešta.
Köpek de bedava
Dundee eve giderken Canavarların oturup kahve içtiği çardağın yanından da geçiyor. Zaten aile evinden taşınmış olan ancak sıklıkla aileleriyle birlikte ziyarete gelen iki oğulları var.
Eliška Beštová, “Burada güzel bir uğultu var, torunlar etrafta koşuşuyor, her zaman bir köpeğimiz bedava, ama şimdiye kadar hiçbir şey olmadı” diye vurguluyor.
Ancak ne kadar tehlikeli bir hayvan olduğunun çok iyi bilincindedir. Çünkü Nil timsahı, timsahların en saldırgan ve agresif türü olup, anavatanında insanlara yönelik ölümcül sonuçlanan sayısız saldırının sorumlusudur.
“Elbette dikkatliyiz ama hiçbir zaman gerçekten bir sorun yaşamadık. Biz birbirimize hoşgörüyle yaklaşıyoruz ve birbirimize saygılı davranıyoruz” diye vurguluyor Bešta, Dundee'nin bir şeyden hoşlanmadığını ve tetikte olması gerektiğini zaten biliyor.
“Ağzını açıp tısladığında ona izin vermeyi tercih ederim. Diğer zamanlarda gayet iyi ve ben hemen yanına gidebilirim, padoktaki çimleri o kesecek. Sadece çim biçme makinesiyle yanından geçtiğimde hiç kıpırdamıyor, ona sarılmam gerekiyor” diye gülüyor yetiştirici, Dundee'nin torunlarının evinin duvarlarını nasıl boyadığını gösteriyor.
Kendine ait kimlik kartı var
Canavarlar timsah kulübesinin üzerine yeni bir çatı inşa etmek zorunda kaldı. Üç yıl önce bahçeli evde çıkan yangında eskisi kül oldu.
“Sanırım sobanın külünü çöp kutusuna attım ve yakalandı, bilmiyorum ama çok kötüydü. En üst kat yanıyordu ve Dundee alt katta uyuyordu, saat sabahın dördü civarındaydı” diye anımsıyor yetiştiricinin karısı.
İtfaiye ekipleri gelerek yangını söndürmeye başladı. “Fakat eve girer girmez tekrar dışarı çıktılar. Bir timsah gördüklerini ve her şeyin bittiğini söylüyorlar” diyor Bešta eğlenerek.
Timsahın yakalanıp garaja taşınması için olay yerine uzmanlar çağrıldı. “Bir beyefendi elinde bir kepçe ve köpekleri yakalamak için bir halkayla geldi. Ben de güldüm ve onu eve gönderdim. Tabii ki işe yaramadı” diyor Bešta, timsahın normalde avından bir parça et koparmak istediğinde kullandığı manevrayı nasıl yaptığını.
“Isırdı ve kendi ekseni etrafında döndü. Hem kepçe hem de ilmek bir saniyede kırıldı ve usta ne yapacağını bilemedi. Sonra timsahı adamlarla birlikte sürüklemek zorunda kaldım, sonuçta bunu nasıl yapacağımı zaten biliyordum, bu ilk sefer değildi” diye gülüyor yetiştirici.
“O zamanlar bununla ilgili büyük bir yaygara vardı, bütün gazeteler bunun hakkında yazıyordu, televizyonda yayınlanıyordu ve Dundee istemeden bir medya yıldızı haline geldi. Herkes araştırmaya ve aramaya başladı, bürokrasi devreye girdi ve neredeyse timsahı kaybediyorduk” diye omuz silkiyor.
Sonunda her şey yolunda gitti. “Muhtemelen timsahla ne yapacaklarını bile bilmiyorlardı, hayvanat bahçesi de bunu istemiyordu. Ancak gereken her şeyi hallettik, veterinerler her yıl kontrol için bize geliyor, hatta Dundee'nin kendi kimlik kartı bile var,” diye gülüyor Eliška Beštová, boynuz kalkanlarıyla kaplı bir timsah kuyruğunun fotoğraflarının olduğu bir belgeyi gösteriyor, solda ve sağ taraflar. Desenleri, tıpkı insan parmak izi gibi, her sürüngen için tipik ve benzersizdir.
Bešt'ler zaten emekli oldular ve yaşlarını doldurdular. Mazellerinin otuzlu yaşlarda, gençliğin zirvesindeki bir adam olduğunu çok iyi biliyorlar. Örneğin dünyanın kayıtlı en büyük Nil timsahı olan ve Burundi'de yaşayan Gustave'nin boyu yaklaşık sekiz metre, ağırlığı ise neredeyse bir tondur. Yaşının altmış ile seksen arasında olduğu tahmin ediliyor.
“Dundee'nin bundan sonra ne olacağı artık bizi ilgilendirmeyecek. Henüz bilmeseler bile muhtemelen oğullarımıza miras kalacak” diye komplocu bir tavırla göz kırpıyorlar.