Haziran 2019’da İspanya’daki bilim adamları, Akdeniz göklerinde dolaşan hayaletleri aradılar. Gök gürültülü fırtınalar sırasında yüksek irtifalarda pembe şimşeklerin üzerinde dans eden bu yeşil renkli çizgiler, ancak o yılın Mayıs ayında keşfedildi. Neydin? Bunu öğrenmenin tek yolu birini yakalamaktı.
Ancak bunun zorlu bir görev olduğu ortaya çıkacak. Bu hayaletlere çok uygun bir isim verilmiştir: Çıplak gözle görülmesi zordur, yalnızca bir kalp atışı için Dünya’nın onlarca kilometre yukarısında belirirler.
İspanya’daki Endülüs Astrofizik Enstitüsü’nden araştırmacı María Passas-Varo, “Hayalet görmek gerçekten zor” dedi.
Ancak 21 Eylül 2019’da nihayet özel bir kamerayla bir tanesini yakaladılar: Denizden 80 kilometre yüksekte, denizanası şeklindeki fuşya rengi şimşek girdabının tepesinde titreşen yeşil bir hayalet. Bilim insanları, zihnin yaydığı ışığın farklı dalga boylarını dikkatli bir şekilde çözdükten sonra, onun temel yapısını ortaya çıkardı.
Salı günü Nature Communications dergisinde yayınlanan bir çalışmada Dr. Passas-Varo ve meslektaşları, hayaletin soluk zümrüt yeşili renginin kısmen, auroraların yeşil parıltısına benzer şekilde uyarılmış oksijenden geldiğini; Azot da rol oynar.
Ancak asıl suçlu başka bir unsurdu: demir. Metalin sonuçta uzaydan teslim edilmesi nedeniyle bu bir sürprizdi.
Hayaletlerin ve diğer kısa süreli yıldırım benzeri varlıkların daha iyi anlaşılması, bilim adamlarının Dünya’nın üst atmosferinin analiz edilmesi zor kimya ve fiziğini yorumlamasına yardımcı olabilir.
“Dans eden metal katmanları var” dedi Dr. Passas-Varo fırtınaların içinde ve üstünde.
Hayaletler, ilk kez 1989’da bilim adamları tarafından tanımlanan bir tür geçici ışıklı olaydır (TLE). TLE’ler, fırtına bulutlarından yukarı doğru çıkan mavi jetlerin yanı sıra, üst atmosferde birçok biçimde olabilen mor parlamaları da içerebilir. havuç ve denizanası gibi ve sprite olarak adlandırılıyor.
TLE’ler “havai fişek gibidir” dedi Dr. Passas Varo. Ve onlar hakkında kesinlikle çok az şey biliniyor; özellikle de ilki Mayıs 2019’da Oklahoma üzerinde bir Sprite fırtınasında gözlemlenen hayaletler.
Ekibi, kendi zihnini yakalamak için, kimyayı tespit etmek için ışık kullanabilen bir spektrografi kamerasını İspanya’nın Castellgalí kentindeki bir gözlem noktasından üst atmosfere doğru yöneltti. Yapabilecekleri tek şey, hayalet fırtınalarının gelmesini beklemek, parmaklarını çaprazlamak ve en az bir hayaletin kısa süreliğine gölgede kalacağını ve kameralarının doğru yere yönlendirileceğini ummaktı.
Sonunda bir denizanası perisinin üzerinde kanat çırpan bir tane buldular.
“Bu bir şans meselesiydi” dedi Dr. Passas Varo.
Bu, atmosferik oksijenle değil, büyük ölçüde dünya dışı demirle sağlanıyordu. Kamera ayrıca nikel, sodyum ve silikonun varlığını da ortaya çıkardı. Bu ruhun sorumlusu olan karmaşık kimyasal çorba, yeşil ışıltısına sarı-turuncu bir ışıltı bile kattı.
Bu elementlerin tümü genellikle mikrometeoroidlerden ve uzaydan gelen ve neredeyse sürekli olarak üst atmosfere dalan toz parçacıklarından gelir. Bu, hayaletlerin etkili bir şekilde gezegenler arası ziyaretçiler olarak görülebileceği anlamına gelir.
Yine de bazı araştırmacılar yeni makalenin bulgularından çok fazla sonuca varılmaması gerektiğini söylüyor.
Yeni çalışmada yer almayan Wisconsin-Madison Üniversitesi’nden yıldırım araştırmacısı Chris Vagasky, “Metalik izler ilginç, ancak bunun yalnızca tek bir olay olduğunu belirtmek istiyorum” dedi. Tüm hayaletlerin demir gücüyle çalışan hayaletler olup olmadığını görmek için şunları ekledi: “Birden fazla hayaletin sonuçlarını görmek güzel olurdu.”
Hayaletleri ve diğer TLE’leri aramanın devam edeceğinden hiç şüphesi yok; özellikle de bu hayaletlerin doğası gereği aldatıcı olması nedeniyle.
“Bir fırtına sırasında görebileceğinizden veya duyabileceğinizden çok daha fazlasının gerçekleşmesi gerçekten inanılmaz” dedi Dr. Vagasky.
Ancak bunun zorlu bir görev olduğu ortaya çıkacak. Bu hayaletlere çok uygun bir isim verilmiştir: Çıplak gözle görülmesi zordur, yalnızca bir kalp atışı için Dünya’nın onlarca kilometre yukarısında belirirler.
İspanya’daki Endülüs Astrofizik Enstitüsü’nden araştırmacı María Passas-Varo, “Hayalet görmek gerçekten zor” dedi.
Ancak 21 Eylül 2019’da nihayet özel bir kamerayla bir tanesini yakaladılar: Denizden 80 kilometre yüksekte, denizanası şeklindeki fuşya rengi şimşek girdabının tepesinde titreşen yeşil bir hayalet. Bilim insanları, zihnin yaydığı ışığın farklı dalga boylarını dikkatli bir şekilde çözdükten sonra, onun temel yapısını ortaya çıkardı.
Salı günü Nature Communications dergisinde yayınlanan bir çalışmada Dr. Passas-Varo ve meslektaşları, hayaletin soluk zümrüt yeşili renginin kısmen, auroraların yeşil parıltısına benzer şekilde uyarılmış oksijenden geldiğini; Azot da rol oynar.
Ancak asıl suçlu başka bir unsurdu: demir. Metalin sonuçta uzaydan teslim edilmesi nedeniyle bu bir sürprizdi.
Hayaletlerin ve diğer kısa süreli yıldırım benzeri varlıkların daha iyi anlaşılması, bilim adamlarının Dünya’nın üst atmosferinin analiz edilmesi zor kimya ve fiziğini yorumlamasına yardımcı olabilir.
“Dans eden metal katmanları var” dedi Dr. Passas-Varo fırtınaların içinde ve üstünde.
Hayaletler, ilk kez 1989’da bilim adamları tarafından tanımlanan bir tür geçici ışıklı olaydır (TLE). TLE’ler, fırtına bulutlarından yukarı doğru çıkan mavi jetlerin yanı sıra, üst atmosferde birçok biçimde olabilen mor parlamaları da içerebilir. havuç ve denizanası gibi ve sprite olarak adlandırılıyor.
TLE’ler “havai fişek gibidir” dedi Dr. Passas Varo. Ve onlar hakkında kesinlikle çok az şey biliniyor; özellikle de ilki Mayıs 2019’da Oklahoma üzerinde bir Sprite fırtınasında gözlemlenen hayaletler.
Ekibi, kendi zihnini yakalamak için, kimyayı tespit etmek için ışık kullanabilen bir spektrografi kamerasını İspanya’nın Castellgalí kentindeki bir gözlem noktasından üst atmosfere doğru yöneltti. Yapabilecekleri tek şey, hayalet fırtınalarının gelmesini beklemek, parmaklarını çaprazlamak ve en az bir hayaletin kısa süreliğine gölgede kalacağını ve kameralarının doğru yere yönlendirileceğini ummaktı.
Sonunda bir denizanası perisinin üzerinde kanat çırpan bir tane buldular.
“Bu bir şans meselesiydi” dedi Dr. Passas Varo.
Bu, atmosferik oksijenle değil, büyük ölçüde dünya dışı demirle sağlanıyordu. Kamera ayrıca nikel, sodyum ve silikonun varlığını da ortaya çıkardı. Bu ruhun sorumlusu olan karmaşık kimyasal çorba, yeşil ışıltısına sarı-turuncu bir ışıltı bile kattı.
Bu elementlerin tümü genellikle mikrometeoroidlerden ve uzaydan gelen ve neredeyse sürekli olarak üst atmosfere dalan toz parçacıklarından gelir. Bu, hayaletlerin etkili bir şekilde gezegenler arası ziyaretçiler olarak görülebileceği anlamına gelir.
Yine de bazı araştırmacılar yeni makalenin bulgularından çok fazla sonuca varılmaması gerektiğini söylüyor.
Yeni çalışmada yer almayan Wisconsin-Madison Üniversitesi’nden yıldırım araştırmacısı Chris Vagasky, “Metalik izler ilginç, ancak bunun yalnızca tek bir olay olduğunu belirtmek istiyorum” dedi. Tüm hayaletlerin demir gücüyle çalışan hayaletler olup olmadığını görmek için şunları ekledi: “Birden fazla hayaletin sonuçlarını görmek güzel olurdu.”
Hayaletleri ve diğer TLE’leri aramanın devam edeceğinden hiç şüphesi yok; özellikle de bu hayaletlerin doğası gereği aldatıcı olması nedeniyle.
“Bir fırtına sırasında görebileceğinizden veya duyabileceğinizden çok daha fazlasının gerçekleşmesi gerçekten inanılmaz” dedi Dr. Vagasky.