26 Şubat 1998'de yüzlerce insan tam güneş tutulmasını izlemek için toplandı.
Ay güneşi yutarken kalabalığın nefesi kesildi. Güneş atmosferinin tepesindeki tüylü akıntılar ortaya çıkınca ıslık çaldılar ve ıslık çaldılar. Birkaç dakika sonra güneş ay yüzeyinin arkasından tekrar bakarken alkışlar yükseldi.
Etkinlikte sunum yapan bir kişi, tutulmanın ülkeyi geçtiği yerlerden biri olan Aruba'daki sahnelerin video kaydında “Gök mekaniği yasaları tarafından yeniden kurtarıldı” dedi.
Ancak bu kalabalık aslında Aruba'da değildi. Binlerce kilometre uzakta, San Francisco'da, Exploratorium adlı bir müzedeki ekranın önünde toplanmışlardı. İnternet tarihinde ilk kez güneş tutulması canlı yayınlandı. Tutulmanın uzaktaki tek izleyici kitlesi konferans salonundaki kalabalık değildi. Potansiyel olarak genç World Wide Web'in milyonlarca kullanıcısı “Eclipse '98″i izledi ve halkın “Fıstık Ezmeli Jelly Time”, “Charlie Bit My Finger” veya “Gangnam Style” gibi viral videolara maruz kalmasından yıllar önce dijital bir kargaşa yarattı. “fethedildi.”
Teknoloji onlarca yıldır Dünya'ya uzay getirdi. NASA, 1969'da insanlığın aya ilk adımlarını yayınladığında halk etkilenmişti. Yıllar sonra uzay mekiği Challenger'ın patlamasını televizyonda dehşet içinde izlediler.
Ancak World Wide Web'in yükselişi, evrenle yüzleşmenin yeni bir yolunu sundu. Bilgisayarı, yeterince hızlı internet modemi ve monitörü olan herkes, isteğe bağlı olarak, ayın gölgesinde durmanın ruhani atmosferine katılabilir – ve bu artık yalnızca güneş tutulması yolunu oluşturabilenlere mahsus değil.
Tıpkı 19. yüzyılın sonlarında izleyicilerin ilk kez ekranlara yansıtılan hareketli görüntüleri gördüklerinde hayrete düşmeleri gibi, Exploratorium'daki izleyiciler de canlı yayında gördüklerinden etkilenmiş görünüyordu.
Exploratorium'un baş yapımcısı Robyn Higdon, “İnsanlar uzaktan bile bir tutulma için çok önemli olan duygusal bağa sahip olabilirler” dedi.
Aruba web yayını toplantısından sahneler 1990'ların zirvesini gösteriyor. Kalabalıkta balıkçı yaka kazaklar, peri kesimler ve rengarenk rüzgarlıklar eksik olmuyor. Bu arada etkinliğin sunucuları eski kablolu kulaklıklar takıyordu ve büyük, beyaz bilgisayarların yanında duruyordu.
İnternette bir canlanma yaşanıyordu: YouTube'un önümüzdeki yedi yıl içinde kullanıma sunulması planlanmıyordu ve Amerikalıların yarısından azı çevrimiçiydi; çoğu, yavaş çevirmeli bağlantı hızlarından dolayı hayal kırıklığına uğramıştı. Teknik engellere rağmen, NASA ve Discovery Channel'ın yardımıyla gerçekleştirilen tutulmanın canlı yayını, Exploratorium'un çevrimiçi bir varlık oluşturma girişimiydi. 30 yıldan fazla bir süre önce web sitesinin açılmasına yardımcı olan müzenin öğrenmeden sorumlu baş sorumlusu Rob Semper, “Amacın bir kısmı içeriği şahsen gelemeyen insanlarla paylaşmaktı” dedi.
“Ama aynı zamanda,” diye ekledi Dr. Semper şunu ekledi: “İnternet aynı zamanda dış dünyayı da içeriye sokmanın bir yoluydu.”
Personelin beklemediği şey, web yayınının müze duvarlarının ötesinde kaç kişiye ulaşacağıydı. Yayın, güneş tutulmasına ilişkin ilk yüksek çözünürlüklü canlı videolar arasında yer aldı ve büyük haber ağları tarafından hızla fark edildi. Müze sözcüleri, dört milyon izleyicinin doğrudan çevrimiçi olarak izlediğini söylüyor.
Yıllar sonra, tutulmalar ve diğer astronomik olayların dijital izleyici kitlesi daha da büyüdü. Amerika Birleşik Devletleri'ni kasıp kavuran 2017 tam güneş tutulması için çevrimiçi izleyici çok büyüktü ve o sırada Exploratorium'un yanı sıra diğer birçok kuruluş da güneş gösterisini yayınlıyordu. NASA 12 yerden canlı bir gösteri yayınladı; Oregon'da yayına giren Science Channel da büyük izleyicilerin ilgisini çekti. Her ikisi de bu yıl 8 Nisan'daki güneş tutulması için bunu tekrar yapmayı planlıyor.
2017 web yayınının bazı bölümlerine ev sahipliği yapan Lowell Gözlemevi'nden güneş gökbilimcisi Jeff Hall, “Hayatımızın pek çok alanında olduğu gibi internet de değişti, bu da erişilebilirlikle ilgili” dedi. Tutulma görüntülerinin uzun süredir mevcut olduğunu ekledi, ancak “olayın gerçek zamanlı olarak gelişmesini izleyebilmek tamamen farklı bir deneyim seviyesidir.”
Canlı yayınlar ayrıca izleyicilere ayın gölgesindeki yerlerin farklı kültürel inançları hakkında bilgi edinme fırsatı da sunuyor. Geçtiğimiz Ekim ayında Exploratorium, dev, kayalık kırmızı kulelerin dünyadan yükseldiği Utah'ın Tanrılar Vadisi'nden “Ateş Çemberi” tutulmasını yayınladı. Bu topraklar Navajo Ulusu'nun üyeleri için kutsal olduğundan müze, kozmosun geleneksel bilgilerini paylaşan Navajo gökbilimcileriyle işbirliği yaptı.
Herkes İnternet'in gerçek hayat için değerli bir alternatif olduğuna inanmıyor. Bunlardan 83'ünü görmüş ve saymaya devam eden emekli NASA mühendisi Paul Maley, “Güneş tutulmasını deneyimlemenin kötü bir yolu” dedi.
Bay Maley, tutulmaların gördüğünüzden daha fazlası olduğunu açıkladı: Tamlık sırasında rüzgarlar değişir, sıcaklıklar düşer ve ufuk parlar. “Canlı bir akışı izlemek bunların hiçbirini sunmuyor” dedi.
Rice Üniversitesi'nden fizikçi Patricia Reiff de aynı fikirde. “Canlı yayın harika ama temelde sadece görsel” dedi. “Bu, Büyük Kanyon'un fotoğrafını görmek ile kanoya binmek arasındaki fark gibi.”
Yine de Dr. Reiff, seyahat ettiği tutulmalardan bazılarının (şu ana kadar 25) web yayınını hazırladı ve deneyimin en azından bir kısmının ekranda yayınlanabileceğine inanıyor. 1991 yılındaki güneş tutulması, olayın televizyon yayınını izleyen annesiyle yaşadığı son anılardan biridir. Reiff bunu Meksika'da gördü.
“Uzaklarda olsak da bu ortak bir andı” dedi.
İnternet, canlı yayınların ötesinde, konumlar, güvenli görüntüleme uygulamaları ve hava durumu görünümleri de dahil olmak üzere güneş tutulması bilgilerinin halka ulaşmasını önemli ölçüde genişletti. Eclipse takipçileri bunu birbirleriyle iletişim kurmak, geziler düzenlemek ve bütüne yönelik duygusal tepkilerini anlatmak için bir araç olarak kullanıyor. Araştırmacılar, kırsal topluluklarda tetiklediği turizm eğilimlerini incelemek için 2017 güneş tutulmasından bu yana sosyal medya etkinliğini bile analiz etti.
Nisan ayında Exploratorium, bu kez Teksas ve Meksika'daki yapım ekipleriyle birlikte, 20 yıl içinde Amerika Birleşik Devletleri'ne dokunacak son güneş tutulmasını yayınlamak için yeniden iş başında olacak. Hem İngilizce hem de İspanyolca programlara ev sahipliği yapacaklar ve ayrıca müzenin Eclipse keşif gezilerinin teknik direktörü Larry Kenworthy'nin “Nerd Feed” olarak adlandırdığı şeyi sağlayacaklar – kuruluşların kendi izleme partileri için kullanabilecekleri üç saatlik bir yayın. çevrimiçi ve yalnızca kendilerini görünümlere kaptırmak istiyorlar.
Dr. 8 Nisan'da Science Channel'da canlı bir gösteriye ev sahipliği yapacak olan Hall, bu çevrimiçi yayınların sonuçta izleyicilere bir gün gerçek hayatta bir güneş tutulması görme konusunda ilham vereceğini umuyor.
“Bir ara görmek için bunu istek listenize ekleyin” dedi. “Çünkü internet ne kadar harika olsa da, bütünlük yolunda olma deneyimini tekrarlayamazsınız.”
Ay güneşi yutarken kalabalığın nefesi kesildi. Güneş atmosferinin tepesindeki tüylü akıntılar ortaya çıkınca ıslık çaldılar ve ıslık çaldılar. Birkaç dakika sonra güneş ay yüzeyinin arkasından tekrar bakarken alkışlar yükseldi.
Etkinlikte sunum yapan bir kişi, tutulmanın ülkeyi geçtiği yerlerden biri olan Aruba'daki sahnelerin video kaydında “Gök mekaniği yasaları tarafından yeniden kurtarıldı” dedi.
Ancak bu kalabalık aslında Aruba'da değildi. Binlerce kilometre uzakta, San Francisco'da, Exploratorium adlı bir müzedeki ekranın önünde toplanmışlardı. İnternet tarihinde ilk kez güneş tutulması canlı yayınlandı. Tutulmanın uzaktaki tek izleyici kitlesi konferans salonundaki kalabalık değildi. Potansiyel olarak genç World Wide Web'in milyonlarca kullanıcısı “Eclipse '98″i izledi ve halkın “Fıstık Ezmeli Jelly Time”, “Charlie Bit My Finger” veya “Gangnam Style” gibi viral videolara maruz kalmasından yıllar önce dijital bir kargaşa yarattı. “fethedildi.”
Teknoloji onlarca yıldır Dünya'ya uzay getirdi. NASA, 1969'da insanlığın aya ilk adımlarını yayınladığında halk etkilenmişti. Yıllar sonra uzay mekiği Challenger'ın patlamasını televizyonda dehşet içinde izlediler.
Ancak World Wide Web'in yükselişi, evrenle yüzleşmenin yeni bir yolunu sundu. Bilgisayarı, yeterince hızlı internet modemi ve monitörü olan herkes, isteğe bağlı olarak, ayın gölgesinde durmanın ruhani atmosferine katılabilir – ve bu artık yalnızca güneş tutulması yolunu oluşturabilenlere mahsus değil.
Tıpkı 19. yüzyılın sonlarında izleyicilerin ilk kez ekranlara yansıtılan hareketli görüntüleri gördüklerinde hayrete düşmeleri gibi, Exploratorium'daki izleyiciler de canlı yayında gördüklerinden etkilenmiş görünüyordu.
Exploratorium'un baş yapımcısı Robyn Higdon, “İnsanlar uzaktan bile bir tutulma için çok önemli olan duygusal bağa sahip olabilirler” dedi.
Aruba web yayını toplantısından sahneler 1990'ların zirvesini gösteriyor. Kalabalıkta balıkçı yaka kazaklar, peri kesimler ve rengarenk rüzgarlıklar eksik olmuyor. Bu arada etkinliğin sunucuları eski kablolu kulaklıklar takıyordu ve büyük, beyaz bilgisayarların yanında duruyordu.
İnternette bir canlanma yaşanıyordu: YouTube'un önümüzdeki yedi yıl içinde kullanıma sunulması planlanmıyordu ve Amerikalıların yarısından azı çevrimiçiydi; çoğu, yavaş çevirmeli bağlantı hızlarından dolayı hayal kırıklığına uğramıştı. Teknik engellere rağmen, NASA ve Discovery Channel'ın yardımıyla gerçekleştirilen tutulmanın canlı yayını, Exploratorium'un çevrimiçi bir varlık oluşturma girişimiydi. 30 yıldan fazla bir süre önce web sitesinin açılmasına yardımcı olan müzenin öğrenmeden sorumlu baş sorumlusu Rob Semper, “Amacın bir kısmı içeriği şahsen gelemeyen insanlarla paylaşmaktı” dedi.
“Ama aynı zamanda,” diye ekledi Dr. Semper şunu ekledi: “İnternet aynı zamanda dış dünyayı da içeriye sokmanın bir yoluydu.”
Personelin beklemediği şey, web yayınının müze duvarlarının ötesinde kaç kişiye ulaşacağıydı. Yayın, güneş tutulmasına ilişkin ilk yüksek çözünürlüklü canlı videolar arasında yer aldı ve büyük haber ağları tarafından hızla fark edildi. Müze sözcüleri, dört milyon izleyicinin doğrudan çevrimiçi olarak izlediğini söylüyor.
Yıllar sonra, tutulmalar ve diğer astronomik olayların dijital izleyici kitlesi daha da büyüdü. Amerika Birleşik Devletleri'ni kasıp kavuran 2017 tam güneş tutulması için çevrimiçi izleyici çok büyüktü ve o sırada Exploratorium'un yanı sıra diğer birçok kuruluş da güneş gösterisini yayınlıyordu. NASA 12 yerden canlı bir gösteri yayınladı; Oregon'da yayına giren Science Channel da büyük izleyicilerin ilgisini çekti. Her ikisi de bu yıl 8 Nisan'daki güneş tutulması için bunu tekrar yapmayı planlıyor.
2017 web yayınının bazı bölümlerine ev sahipliği yapan Lowell Gözlemevi'nden güneş gökbilimcisi Jeff Hall, “Hayatımızın pek çok alanında olduğu gibi internet de değişti, bu da erişilebilirlikle ilgili” dedi. Tutulma görüntülerinin uzun süredir mevcut olduğunu ekledi, ancak “olayın gerçek zamanlı olarak gelişmesini izleyebilmek tamamen farklı bir deneyim seviyesidir.”
Canlı yayınlar ayrıca izleyicilere ayın gölgesindeki yerlerin farklı kültürel inançları hakkında bilgi edinme fırsatı da sunuyor. Geçtiğimiz Ekim ayında Exploratorium, dev, kayalık kırmızı kulelerin dünyadan yükseldiği Utah'ın Tanrılar Vadisi'nden “Ateş Çemberi” tutulmasını yayınladı. Bu topraklar Navajo Ulusu'nun üyeleri için kutsal olduğundan müze, kozmosun geleneksel bilgilerini paylaşan Navajo gökbilimcileriyle işbirliği yaptı.
Herkes İnternet'in gerçek hayat için değerli bir alternatif olduğuna inanmıyor. Bunlardan 83'ünü görmüş ve saymaya devam eden emekli NASA mühendisi Paul Maley, “Güneş tutulmasını deneyimlemenin kötü bir yolu” dedi.
Bay Maley, tutulmaların gördüğünüzden daha fazlası olduğunu açıkladı: Tamlık sırasında rüzgarlar değişir, sıcaklıklar düşer ve ufuk parlar. “Canlı bir akışı izlemek bunların hiçbirini sunmuyor” dedi.
Rice Üniversitesi'nden fizikçi Patricia Reiff de aynı fikirde. “Canlı yayın harika ama temelde sadece görsel” dedi. “Bu, Büyük Kanyon'un fotoğrafını görmek ile kanoya binmek arasındaki fark gibi.”
Yine de Dr. Reiff, seyahat ettiği tutulmalardan bazılarının (şu ana kadar 25) web yayınını hazırladı ve deneyimin en azından bir kısmının ekranda yayınlanabileceğine inanıyor. 1991 yılındaki güneş tutulması, olayın televizyon yayınını izleyen annesiyle yaşadığı son anılardan biridir. Reiff bunu Meksika'da gördü.
“Uzaklarda olsak da bu ortak bir andı” dedi.
İnternet, canlı yayınların ötesinde, konumlar, güvenli görüntüleme uygulamaları ve hava durumu görünümleri de dahil olmak üzere güneş tutulması bilgilerinin halka ulaşmasını önemli ölçüde genişletti. Eclipse takipçileri bunu birbirleriyle iletişim kurmak, geziler düzenlemek ve bütüne yönelik duygusal tepkilerini anlatmak için bir araç olarak kullanıyor. Araştırmacılar, kırsal topluluklarda tetiklediği turizm eğilimlerini incelemek için 2017 güneş tutulmasından bu yana sosyal medya etkinliğini bile analiz etti.
Nisan ayında Exploratorium, bu kez Teksas ve Meksika'daki yapım ekipleriyle birlikte, 20 yıl içinde Amerika Birleşik Devletleri'ne dokunacak son güneş tutulmasını yayınlamak için yeniden iş başında olacak. Hem İngilizce hem de İspanyolca programlara ev sahipliği yapacaklar ve ayrıca müzenin Eclipse keşif gezilerinin teknik direktörü Larry Kenworthy'nin “Nerd Feed” olarak adlandırdığı şeyi sağlayacaklar – kuruluşların kendi izleme partileri için kullanabilecekleri üç saatlik bir yayın. çevrimiçi ve yalnızca kendilerini görünümlere kaptırmak istiyorlar.
Dr. 8 Nisan'da Science Channel'da canlı bir gösteriye ev sahipliği yapacak olan Hall, bu çevrimiçi yayınların sonuçta izleyicilere bir gün gerçek hayatta bir güneş tutulması görme konusunda ilham vereceğini umuyor.
“Bir ara görmek için bunu istek listenize ekleyin” dedi. “Çünkü internet ne kadar harika olsa da, bütünlük yolunda olma deneyimini tekrarlayamazsınız.”