Jonathan McDowell, uzay uçuşunda olan her şey için bir uzmandır. Binlerce abone aylık mekansal raporunu okudu ve çok daha fazla insan onu yörüngedeki beklenmedik olayları açıklayan kablo mesajlarında ve diğer medya platformlarında gördü.
Ama bu her zaman onun yan görünümü oldu: Harvard-Smithsonian Astrofizik Merkezi'nde X-Ray astronomi için Dr. McDowell uzmanı. Bu yılın başında, rolden emekli olduğunu açıkladı ve aynı zamanda ABD'yi İngiltere'ye bıraktı.
Karar, Başkan Trump'ın açılışından bu yana siyasi değişimlerden daha karmaşık olan federal bilim bütçesinin sürekli baskısı ile kısmen istendi.
Dr. McDowell, “Bu, olasılıklar etkili bir bilim adamı ve ABD'de bilim topluluğunu oluşturan etkili bir insan gibi görünmüyor” dedi. “Daha önce olduğu gibi Amerikalı olmaktan gurur duymuyorum.”
McDowell, 1988 yılında ABD'de çift vatandaşlık ve Harvard-Smithsonian Astrofizik Merkezi'nde Büyük Britanya ile katıldı.
Dr. McDowell, kariyerinin bir sonraki aşamasında, uzayda neler olduğunu belgelemek için daha fazla zaman ayırmak istediğini söyledi.
Şaka yaptı, Dr. McDowell, Haberler hakkında Haberler hakkında uzaya olan tutkusunu yönlendiren. Bu konuşma kısa ve netlik için ele alındı.
Uzaya olan ilginizi ne getirdi?
Gerçekten iki rota vardı. Uydular ve uzay tarafı gerçekten Apollo programından geldi. Nordland'daki okuldan nasıl eve gittiğimi hatırlıyorum. Ayı gökyüzünde gördüm ve düşündüm: “Gelecek hafta insanlar ilk kez orada olacaklar. Başka bir dünyada olacaklar.” Bu beni 9 yaşında bir çocuk olarak havaya uçurdu.
Astronomi sayfası nereden geldiğimiz, evrenin nasıl yaratıldığıyla ilgili gerçek hikaye neydi. Bu beni çok erken yaşlarda kozmolojiye ilgi duydu. Babam bir fizikçiydi ve tüm bebek bakıcılarım da vardı. Başka bir seçenek olduğunu fark etmedim.
Bir başka büyük etki, 3 yaşında baktığım “Doctor Who” idi. Bu, beni evren hakkında mucizeler ve çılgın bir insanın insanlığın onunla nasıl etkileşime girmesine yardımcı olabileceği fikri ile nüfuz ediyor.
Tüm bunlar bir araya geldi, sadece orada olanlardan etkilendi.
İngiliz okul sisteminde erken uzmanlaşıyoruz. 14 yaşından itibaren yörünge hesaplamaları yaptım ve Soyuz -astronotların ne yaptığını okuyabilmem için Rusça öğrendim. Doktora yaptım. Cambridge Üniversitesi'nde, şu anki gökbilimci Royal olan Stephen Hawking ve Martin Rees gibi insanlarla takılmak zorunda kaldım. Daha iyi bir eğitim olamazdı.
Buna ek olarak, teknik becerilerimi uzaya daha derinlemesine ulaşmak için kullandım. O zaman, medya gerçekten alanı içermiyordu, bu yüzden kendi araştırmamı yaptım.
Bu, 1989'da Jonathan'ın Uzay Raporunun oluşturulmasına yol açtı mı?
Bir zamanlar 1950'lerde halk için uzay bilgileri merkezi olan Smithsonian Astrofizik Gözlemevi'ne taşındım. Halkla ilişkiler hala halktan aldıkları sorularla bombalanmaya başladı. Kendini savunmada, uzayda olan her hafta onun için bir brifing hazırlamaya başladım.
Birisi, brifingini, henüz mevcut olmayan bir tür web'in öncüsü olan Usenet aracılığıyla ayarlamam gerektiğini tavsiye etti. Şaşırtıcı bir şekilde popülerdi. Ve asla geriye bakmadım.
Özellikle ABD'de, çoğu haber kaynağından uluslararası bir bakış açısı aldım. Rusların, Çinlilerin ve Avrupalıların ne yaptığını verdim. Bu bir çağrı almama yardımcı oldu ve uzay endüstrisindeki insanlar bana bilgi tidbits gönderdi.
Neden Uzay Raporunu özgürce sakladınız?
Dürüst olmak gerekirse, yine de kendim için yaptığım en çok iş. Ben 1 numaralı okuyucuyum. Ama şimdi gerçekten neler olup bittiğini söylemek için güvenen biri ise bu rolüm var. Bu bağımsızlık ve nesnellik çağrısını sadece bunun için doğrudan para almazsam tutabilirim.
Hayatınızda uzay ve uzay araştırması nasıl değişti?
1960'larda süper güç sırasında büyüdüm. ABD, Sovyetler Birliği ve Soğuk Savaş'dı. 1970'lerde alan daha uluslararası hale geldi. Çin, Japonya, Fransa ve diğerleri kendi roketlerini ve uydularını başlatmaya başladı. 1990'larda hem iletişimde hem de görüntülemede ticarileştirmeye bir dönüş gördük. Ve sonra 2000'li ve 2010'larda demokratikleşme dediğim, ucuz uyduların bir üniversite departmanının bütçesinde, gelişmekte olan bir ülkenin veya bir girişimin yer aldığı başka bir değişiklik daha vardı.
2025'teki alanla ilgili en önemli şey, daha fazla uydu olması değil, başka birçok oyuncu olması. Bunun yönetişim ve düzenleme üzerinde etkisi vardır.
İşlerin nasıl değiştiğini düşünmenin bir başka yolu da sınırın olduğu yerdir. Ben çocukken düşük bir yörüngeydi. Şimdi sınır asteroit kuşağına yakın ve ay ve Mars, insanlığın etrafta asılı kaldığı, belki de henüz insanlar olarak değil, robotlarla. Bu arada, alçak dünyaya sahip yörünge o kadar normalleştirilir ki, bir uzay ajansının onunla başa çıkması gerekmez. Sadece SpaceX'i ararsın.
Emekliliği nasıl geçirmeyi planlıyorsunuz?
Birleşik Krallık son zamanlarda uzay için alan dediğimiz şeyi teşvik etmek için aktifti. Alan kullanmak zorundasınız, ancak sorumlusınız. Umarım bu çabalara katılabilirim.
ABD dünya alanının göz kulak olmadığı güneşin etrafında büyük bir uzay israfı kataloğunu derliyorum. Şu anda buna göz kulak olmak bir görev değil. Yıllar sonra geri döndüğü için gezegenlerden çıktığımız daha uzak şeyler için eylemimizi gerçekten bir araya getirmeliyiz. Gerçekten sadece bir roket sahnesi olduğunda dünyaya çarpacak bir asteroit olduğunu düşünüyoruz.
Çoğu uzay tarihçisi donanıma değil, insanlara odaklanır. Tüm shtick'imin bir başka yönü de uzay projelerinin gerçekte ne yaptığını belgelemektir. Uzay ajansından kütüphanelerde 50 yıldır çöp kapları yaşadım. Şu anda 1.142 kutuda bulunan bir kütüphane yaklaşık 200 kitap rafım var. Tanığın yarısı muhtemelen internete dağılmıştır. Bununla birlikte, bunun önemli bir alt kümesi oldukça nadirdir.
Açıkçası her şey taranmalı ve yıllar alacaktır. Kütüphane için, bir yerlerde, Londra'dan makul bir işe gidip gelme konusunda yeni bir ev bulmalıyım. Planım, paketlenmemişse, gelmek isteyen randevu alarak herkes için kullanılabilir hale getireceğim.
Sizi uzayda insan aktivitesini bu kadar titizlikle kaydetmeye motive eden nedir?
Bir gökbilimci olarak, uzun standartlarda düşünüyorum. Bin yıl içinde, belki de yeryüzünden daha fazla insanın yaşadığı bir zamanda, tarihte ilk alana ilk girdiğimizde bu kritik anı bilmek isteyen bir zamanda insanların hayal ediyorum.
Yaptıklarımızı yeniden yapılandırabilmeniz için bu bilgileri saklamak istiyorum. Bunun için yazıyorum. Bugünün izleyicisi değil, bin yıl içinde seyirci.
Ama bu her zaman onun yan görünümü oldu: Harvard-Smithsonian Astrofizik Merkezi'nde X-Ray astronomi için Dr. McDowell uzmanı. Bu yılın başında, rolden emekli olduğunu açıkladı ve aynı zamanda ABD'yi İngiltere'ye bıraktı.
Karar, Başkan Trump'ın açılışından bu yana siyasi değişimlerden daha karmaşık olan federal bilim bütçesinin sürekli baskısı ile kısmen istendi.
Dr. McDowell, “Bu, olasılıklar etkili bir bilim adamı ve ABD'de bilim topluluğunu oluşturan etkili bir insan gibi görünmüyor” dedi. “Daha önce olduğu gibi Amerikalı olmaktan gurur duymuyorum.”
McDowell, 1988 yılında ABD'de çift vatandaşlık ve Harvard-Smithsonian Astrofizik Merkezi'nde Büyük Britanya ile katıldı.
Dr. McDowell, kariyerinin bir sonraki aşamasında, uzayda neler olduğunu belgelemek için daha fazla zaman ayırmak istediğini söyledi.
Şaka yaptı, Dr. McDowell, Haberler hakkında Haberler hakkında uzaya olan tutkusunu yönlendiren. Bu konuşma kısa ve netlik için ele alındı.
Uzaya olan ilginizi ne getirdi?
Gerçekten iki rota vardı. Uydular ve uzay tarafı gerçekten Apollo programından geldi. Nordland'daki okuldan nasıl eve gittiğimi hatırlıyorum. Ayı gökyüzünde gördüm ve düşündüm: “Gelecek hafta insanlar ilk kez orada olacaklar. Başka bir dünyada olacaklar.” Bu beni 9 yaşında bir çocuk olarak havaya uçurdu.
Astronomi sayfası nereden geldiğimiz, evrenin nasıl yaratıldığıyla ilgili gerçek hikaye neydi. Bu beni çok erken yaşlarda kozmolojiye ilgi duydu. Babam bir fizikçiydi ve tüm bebek bakıcılarım da vardı. Başka bir seçenek olduğunu fark etmedim.
Bir başka büyük etki, 3 yaşında baktığım “Doctor Who” idi. Bu, beni evren hakkında mucizeler ve çılgın bir insanın insanlığın onunla nasıl etkileşime girmesine yardımcı olabileceği fikri ile nüfuz ediyor.
Tüm bunlar bir araya geldi, sadece orada olanlardan etkilendi.
İngiliz okul sisteminde erken uzmanlaşıyoruz. 14 yaşından itibaren yörünge hesaplamaları yaptım ve Soyuz -astronotların ne yaptığını okuyabilmem için Rusça öğrendim. Doktora yaptım. Cambridge Üniversitesi'nde, şu anki gökbilimci Royal olan Stephen Hawking ve Martin Rees gibi insanlarla takılmak zorunda kaldım. Daha iyi bir eğitim olamazdı.
Buna ek olarak, teknik becerilerimi uzaya daha derinlemesine ulaşmak için kullandım. O zaman, medya gerçekten alanı içermiyordu, bu yüzden kendi araştırmamı yaptım.
Bu, 1989'da Jonathan'ın Uzay Raporunun oluşturulmasına yol açtı mı?
Bir zamanlar 1950'lerde halk için uzay bilgileri merkezi olan Smithsonian Astrofizik Gözlemevi'ne taşındım. Halkla ilişkiler hala halktan aldıkları sorularla bombalanmaya başladı. Kendini savunmada, uzayda olan her hafta onun için bir brifing hazırlamaya başladım.
Birisi, brifingini, henüz mevcut olmayan bir tür web'in öncüsü olan Usenet aracılığıyla ayarlamam gerektiğini tavsiye etti. Şaşırtıcı bir şekilde popülerdi. Ve asla geriye bakmadım.
Özellikle ABD'de, çoğu haber kaynağından uluslararası bir bakış açısı aldım. Rusların, Çinlilerin ve Avrupalıların ne yaptığını verdim. Bu bir çağrı almama yardımcı oldu ve uzay endüstrisindeki insanlar bana bilgi tidbits gönderdi.
Neden Uzay Raporunu özgürce sakladınız?
Dürüst olmak gerekirse, yine de kendim için yaptığım en çok iş. Ben 1 numaralı okuyucuyum. Ama şimdi gerçekten neler olup bittiğini söylemek için güvenen biri ise bu rolüm var. Bu bağımsızlık ve nesnellik çağrısını sadece bunun için doğrudan para almazsam tutabilirim.
Hayatınızda uzay ve uzay araştırması nasıl değişti?
1960'larda süper güç sırasında büyüdüm. ABD, Sovyetler Birliği ve Soğuk Savaş'dı. 1970'lerde alan daha uluslararası hale geldi. Çin, Japonya, Fransa ve diğerleri kendi roketlerini ve uydularını başlatmaya başladı. 1990'larda hem iletişimde hem de görüntülemede ticarileştirmeye bir dönüş gördük. Ve sonra 2000'li ve 2010'larda demokratikleşme dediğim, ucuz uyduların bir üniversite departmanının bütçesinde, gelişmekte olan bir ülkenin veya bir girişimin yer aldığı başka bir değişiklik daha vardı.
2025'teki alanla ilgili en önemli şey, daha fazla uydu olması değil, başka birçok oyuncu olması. Bunun yönetişim ve düzenleme üzerinde etkisi vardır.
İşlerin nasıl değiştiğini düşünmenin bir başka yolu da sınırın olduğu yerdir. Ben çocukken düşük bir yörüngeydi. Şimdi sınır asteroit kuşağına yakın ve ay ve Mars, insanlığın etrafta asılı kaldığı, belki de henüz insanlar olarak değil, robotlarla. Bu arada, alçak dünyaya sahip yörünge o kadar normalleştirilir ki, bir uzay ajansının onunla başa çıkması gerekmez. Sadece SpaceX'i ararsın.
Emekliliği nasıl geçirmeyi planlıyorsunuz?
Birleşik Krallık son zamanlarda uzay için alan dediğimiz şeyi teşvik etmek için aktifti. Alan kullanmak zorundasınız, ancak sorumlusınız. Umarım bu çabalara katılabilirim.
ABD dünya alanının göz kulak olmadığı güneşin etrafında büyük bir uzay israfı kataloğunu derliyorum. Şu anda buna göz kulak olmak bir görev değil. Yıllar sonra geri döndüğü için gezegenlerden çıktığımız daha uzak şeyler için eylemimizi gerçekten bir araya getirmeliyiz. Gerçekten sadece bir roket sahnesi olduğunda dünyaya çarpacak bir asteroit olduğunu düşünüyoruz.
Çoğu uzay tarihçisi donanıma değil, insanlara odaklanır. Tüm shtick'imin bir başka yönü de uzay projelerinin gerçekte ne yaptığını belgelemektir. Uzay ajansından kütüphanelerde 50 yıldır çöp kapları yaşadım. Şu anda 1.142 kutuda bulunan bir kütüphane yaklaşık 200 kitap rafım var. Tanığın yarısı muhtemelen internete dağılmıştır. Bununla birlikte, bunun önemli bir alt kümesi oldukça nadirdir.
Açıkçası her şey taranmalı ve yıllar alacaktır. Kütüphane için, bir yerlerde, Londra'dan makul bir işe gidip gelme konusunda yeni bir ev bulmalıyım. Planım, paketlenmemişse, gelmek isteyen randevu alarak herkes için kullanılabilir hale getireceğim.
Sizi uzayda insan aktivitesini bu kadar titizlikle kaydetmeye motive eden nedir?
Bir gökbilimci olarak, uzun standartlarda düşünüyorum. Bin yıl içinde, belki de yeryüzünden daha fazla insanın yaşadığı bir zamanda, tarihte ilk alana ilk girdiğimizde bu kritik anı bilmek isteyen bir zamanda insanların hayal ediyorum.
Yaptıklarımızı yeniden yapılandırabilmeniz için bu bilgileri saklamak istiyorum. Bunun için yazıyorum. Bugünün izleyicisi değil, bin yıl içinde seyirci.